Het baarmoederslijmvlies en hormoontherapie in de post-menopauze
Wanneer je hormoontherapie gebruikt, zorgt het hormoon progesteron ervoor dat het baarmoederslijmvlies niet te dik wordt onder invloed van het hormoon oestrogeen.
Soms kun je toch last krijgen van een doorbraakbloeding, terwijl je al langer in de post-menopauze bent en hormoontherapie gebruikt.
Ook zónder gebruik van hormoontherapie zijn doorbraakbloedingen méér dan één jaar ná de menopauze altijd reden voor onderzoek.
In de post-menopauze mét gebruik van hormoontherapie, neem je dan dagelijks dezelfde hoeveelheid oestrogeen en progesteron. Deze vorm heet “continu hormoontherapie “. Meestal bio-identiek.
Er kunnen meerdere redenen zijn voor een doorbraakbloeding. Uiteraard is het niet de bedoeling om nog bloedverlies te ervaren bij het gebruik van deze vorm van hormoontherapie. Nader onderzoek is dan nodig om eventuele aandoeningen vroegtijdig op te sporen of uit te sluiten. Onderzoek geeft duidelijkheid.
Wanneer je geen hormoontherapie gebruikt en je krijgt onverwachts tóch een doorbraakbloeding in de post-menopauze, is er ook altijd reden om de oorzaak te achterhalen. Het kan onschuldig zijn. Maar zeker weten is altijd beter dan negeren.
De gynaecoloog zal dan een inwendige echo maken, om te bepalen of er afwijkingen te zien zijn in het baarmoederslijmvlies. Wanneer de echo onduidelijk is, omdat de wanden van de baarmoeder tegen elkaar liggen, zal de gynaecoloog meestal voorstellen om wat steriele wateroplossing in je baarmoeder in te brengen. De baarmoederholte en de wanden zijn dan beter te zien en laten dan een duidelijker beeld zien ivm eventuele afwijkingen, zoals een beginnende poliep, myoom of andere aandoening.
Deze onderzoeksmethode noemt men ook wel een water-contrast echoscopie.
Wat is water-contrastechoscopie?
Water-contrastechoscopie, met een andere benaming SIS >> de afkorting van saline infusion sonohysterography, is een simpele en snelle manier om poliepen, myomen, vormafwijkingen en andere afwijkingen van de baarmoederholte op te sporen. Het is een inwendig echoscopisch onderzoek waarbij de binnenkant van de baarmoeder zichtbaar wordt gemaakt door water in de baarmoederholte in te brengen. Water is op een echo zwart, weefsel in en rond de baarmoederholte is grijs. Zo is het mogelijk de vorm en de inhoud van de baarmoederholte goed te onderzoeken.
Het onderzoek duurt niet lang, maar kan wel wat kortdurende menstruatie-achtige krampen veroorzaken bij het voorzichtig inbrengen van de vloeistof.
Negeer bloedverlies méér dan één jaar na de menopauze nooit. Vroegtijdig opsporen en behandeling van mogelijke afwijkingen kunnen kwaadaardige veranderingen op langere termijn voorkómen.
Wil je meer weten over deze echoscopie?
Klik dan op de volgende link:
