Het baarmoederslijmvlies en hormoontherapie in de post-menopauze
Wanneer je hormoontherapie gebruikt, zorgt het hormoon progesteron ervoor dat het baarmoederslijmvlies niet te dik wordt onder invloed van het hormoon oestrogeen.
Wanneer je hormoontherapie goed is gedoseerd qua verhouding oestrogeen en progesteron en beide hormonen worden ook optimaal opgenomen door je lichaam, dan verloopt alles prima en zul je géén bijwerkingen ervaren.
Soms kun je echter toch last krijgen van onregelmatige doorbraakbloedingen, terwijl je al langer in de post-menopauze bent ( van nature géén menstruaties méér) en hormoontherapie gebruikt.
Doorbraakbloedingen > spotting > komen meestal in de opstartperiode van hormoontherapie voor en mogen maximaal 6 maanden duren.
In de opstartperiode moet je lichaam nog wennen aan de toegevoegde hormoontherapie en moet daarop afstemmen.
Na 6 maanden is meestal alles in balans en komen er géén doorbraakbloedingen / spotting meer voor.
Hou je tóch last van doorbraakbloedingen ná deze opstartfase, dan is er verder onderzoek nodig om te kijken of de dosering van je hormonen wel klopt én of de opname van de bio identieke hormonen optimaal is.
Doorbraakbloedingen ná de opstartfase van bio-identieke hormoontherapie in de post-menopauze zijn altijd een reden voor onderzoek.
Er horen dan géén doorbraakbloedingen meer voor te komen ná die opstartfase.
Ook zónder gebruik van hormoontherapie zijn doorbraakbloedingen méér dan één jaar ná de menopauze altijd reden voor onderzoek.
In de post-menopauze mét gebruik van hormoontherapie, neem je dagelijks dezelfde hoeveelheid oestrogeen en progesteron. Deze vorm heet “continu hormoontherapie “.
Meestal betreft dat bio-identieke hormoontherapie in de vorm van pleisters, spray of gel voor oestrogeen, in combinatie met progesteron in tabletvorm. En soms orale hormoontherapie zoals Femoston continu 1.5.
Er kunnen meerdere redenen zijn voor een doorbraakbloeding:
- Poliep
- Vleesboom
- Verdikt baarmoederslijmvlies met soms onrustige cellen > cellen die op termijn mogelijk kwaadaardig zouden kúnnen worden
Uiteraard is het niet de bedoeling om nog bloedverlies te ervaren bij het gebruik van deze continue vorm van hormoontherapie
Nader onderzoek is dan nodig om eventuele aandoeningen vroegtijdig op te sporen of uit te sluiten. Onderzoek geeft duidelijkheid en kan ongerustheid en gepieker hierover wegnemen.
Wanneer je geen hormoontherapie gebruikt en je krijgt onverwachts tóch een doorbraakbloeding in de post-menopauze, is er ook altijd reden om de oorzaak te achterhalen.
Het kan onschuldig zijn.
Maar zeker weten is altijd beter dan negeren.
Gynaecologisch onderzoek is nodig
De gynaecoloog zal een inwendige echo maken, om te bepalen of er afwijkingen te zien zijn in het baarmoederslijmvlies óf dat er een poliep of vleesboom is ontstaan.
Ook wordt er meestal een uitstrijkje gemaakt om eventuele afwijkingen in de cellen van de baarmoedermond op te sporen.
Wanneer de echo onduidelijk is, omdat de wanden van de baarmoeder tegen elkaar liggen, zal de gynaecoloog meestal voorstellen om een kleine hoeveelheid steriele zoutwateroplossing in je baarmoeder in te brengen.
De baarmoederholte en de wanden zijn dan beter te zien en laten dan een duidelijker beeld zien ivm eventuele afwijkingen, zoals een beginnende poliep, myoom of andere aandoening.
Deze onderzoeksmethode noemt men ook wel een water-contrast echoscopie of SIS-echo.
Wat is water-contrastechoscopie < SIS
Water-contrastechoscopie, met een andere benaming SIS > de afkorting van saline infusion sonohysterography, is een simpele en snelle manier om poliepen, myomen, vormafwijkingen en andere afwijkingen van de baarmoederholte op te sporen.
Het is een inwendig echoscopisch onderzoek, waarbij de binnenkant van de baarmoeder zichtbaar wordt gemaakt door een kleine hoeveelheid steriele zoutwateroplossing in de baarmoederholte in te brengen, nadat de baarmoedermond met een jodiumoplossing héél voorzichtig > zonder enige pijn wordt gedesinfecteerd vooraf.
Water is op een echo zwart, weefsel in en rond de baarmoederholte is grijs. Zo is het mogelijk de vorm en de inhoud van de baarmoederholte goed te onderzoeken op afwijkingen.
Het onderzoek duurt niet lang, maar het inbrengen van de zoutwateroplossing kan wel kortdurende menstruatie-achtige krampen veroorzaken bij het voorzichtig inbrengen van de vloeistof via de baarmoederhals. Dat is uiteraard minder prettig, maar is gelukkig van korte duur.
Negeer bloedverlies méér dan één jaar na de menopauze nooit.
Vroegtijdig opsporen en behandeling van mogelijke afwijkingen kunnen kwaadaardige veranderingen op langere termijn voorkómen.
Niemand gaat met plezier naar zo’n onderzoek natuurlijk.
Gynaecologen werken voorzichtig en leggen je stap voor stap uit wat zij tijdens een onderzoek gaan doen om je méér op je gemak te stellen.
Monitoren van je gezondheid brengt duidelijkheid en vaak wordt er géén afwijking gevonden gelukkig.
Het is fijn om dat zeker te weten, ipv hormoontherapie in onzekerheid voort te zetten en telkens met de situatie geconfronteerd te worden dat je een onverwachte bloeding krijgt en bij jezelf denkt:
“Dit klopt niet….wat als ik een poliep, vleesboom of onrustige cellen in mijn baarmoederslijmvlies heb die mogelijk kwaadaardig zouden kunnen worden als ik niets onderneem?”
Wees dapper en kies voor duidelijkheid middels een bezoek aan je gynaecoloog.
Wil je nog meer weten over deze echoscopie?
Klik dan op de volgende link van het Catharinaziekenhuis:
