Komt er ooit balans in de postmenopauze qua hormonen?

Je hormonen dalen blijvend zo sterk dat het ook kan betekenen dat klachten niet (geheel) zullen verdwijnen. Door die hormoontekorten komt je lichaam de stofjes te kort die je lichaam onderhouden en je lichaamsprocessen aansturen.

Dat kan betekenen dat je mogelijk last kunt blijven houden van opvliegers, spier- en/of gewrichtsklachten, constipatie, moodswings, angstiger of down zijn. Ook vaginale droogte en slaapproblemen kunnen mogelijk aanhouden bij vrouwen.

Bij weer andere vrouwen stabiliseert je hormonale situatie wél beter en nemen je klachten juist af. Het is moeilijker te vatten waarom de een minder last ondervindt dan de ander. Het heeft vaak ook met leefstijl te maken.

Wanneer je hormoontherapie bent gaan gebruiken,
dan kun je één keer per jaar proberen om het af te bouwen.
Doe dit altijd in overleg met je arts.

Wanneer je merkt dat je klachten weer toenemen na het stoppen,
dan kun je altijd besluiten om weer te herstarten met je hormoontherapie.
Misschien kun je volstaan met een lagere dosering dan en heb je
je situatie positief aangepast naar wat nog nodig bleek.
Zo leer je de behoeften van je lichaam goed kennen.

Het blijft aftasten van de situatie per persoon, in overleg met je behandelend arts.

In onze vruchtbare jaren hadden we veel hogere niveaus van deze hormonen en voelden ons daardoor kiplekker, want alles werkte optimaal !!

Mijn visie is, wanneer het mogelijk is qua gezondheid, kies dan wél voor langdurige bio identieke, transdermale hormoontherapie.

Het is bewezen dat hormoontherapie je lichaam beter onderhoudt en daarmee de kans op aandoeningen verkleint, ook veroudering iets vertraagt. De bio identieke hormonen hebben precies dezelfde structuur als je eigen hormonen. Je lichaam herkent deze hormonen.

Vanwaar de ongegronde angsten voor bio identieke hormoontherapie?
Waarom afzien als er mogelijkheden tot verbetering zijn?

De clou zit hem in:

• Hoe is je algemene gezondheid?
• Neem je de hormonen goed op?
• Heb je wel de juiste dosering?
• Heb je de juiste soort hormoontherapie voor jouw lichaam ?

In de perimenopauze heeft het weinig zin om een bloedtest te doen op hormoontekorten, omdat je hormonen dan heel sterk blijven schommelen, zelfs dagelijks.

Dat merk je vaak aan heftige menstruaties en/of heftigere moodswings, migraine, hongeraanvallen, misselijkheid, opvliegers.

In de postmenopauze heb je een constanter, heel erg laag niveau aan oestrogeen en progesteron.

Dat is ongeveer voor postmenopauze weet ik uit betrouwbare informatie van mijn arts :

oestrogeen 《 25 nmol
progesteron 《 0.4 nmol

De lagere oestrogeen/progesteron spiegel is dus in de postmenopauze zeker merkbaar aan klachten als: opvliegers, onrust, angst, brainfog, darmproblemen/constipatie/diarree, ongewild urineverlies, blaasontstekingen, slikproblemen, maagzuurklachten, oorsuizen, vaginale atrofie, jeuk, tintelingen, anale fissuurtjes, etc.

Je hoeft ze niet allemaal te hebben natuurlijk!

Bij sommigen zijn de klachten zo mild dat ze de dans van de overgang grotendeels ontspringen (lucky people)! Echter, bij de meeste vrouwen zijn er nog genoeg klachten bij een lage hormoonspiegel.

Vrouwen met een hoger lichaamsgewicht hebben doorgaans minder klachten, omdat bij hen er meer vetweefsel is, dat ook wat meer oestrogeen produceert.

Echter, alles draait om balans. Teveel is niet goed ivm risico’s op aandoeningen, Te weinig ook niet bevorderlijk ivm heftigere klachten of aandoeningen. 

Als je in je vruchtbare jaren hoge niveaus had aan oestrogeen (cyclus afhankelijk) en hoger progesteron (cyclus afhankelijk) en je daarmee kiplekker voelde, waarom dan afzien in de postmenopauze met die hele lage niveaus? Vele vrouwen denken dat je de overgang/menopauze maar natuurlijk moet trotseren. Het is een natuurlijk proces, maar gaandeweg kan jouw lichaam zo uit balans raken, dat er vervelende aandoeningen ontstaan. Dan heb je daar echt wel hulp bij nodig. Vrouwen worden tegenwoordig veel ouder en zullen dus veel langer met een lagere hormoonspiegel en de gevolgen daarvan te maken krijgen.

De bio identieke hormonen hebben exact dezelfde structuur en je lichaam zal er blij mee zijn om de volgende redenen:

De risico’s op verschillende ziektes als hart- en vaatziektes, dementie, parkinson, darmkanker, osteoporose, huidproblemen en infecties o.a. minimaliseer je hiermee, omdat je algemene gezondheid erop vooruit gaat. Ook je gemoed zal er beter van worden, je zit lekkerder in je vel.

Het risico op borstkanker is bij bio identieke hormoontherapie de eerste 5 jaar 0 ! Daarna zo minimaal ( 0,1 % ) per jaar dat het te verwaarlozen is. Het risico op trombose is nihil bij transdermale oestrogenen (via de huid, in de vorm van pleisters, spray of gel) Wanneer vrouwen hun baarmoeder nog hebben dan wordt er een bio identiek progesteron voorgeschreven in de vorm van utrogestan tabletten, die volkomen veilig zijn voor je lichaam.

Bij synthetische hormonen is het risico op trombose en borstkanker laag, maar hoger dan bij bio identieke hormonen, omdat ze de lever moeten passeren en je lichaam synthetische hormonen niet echt herkent qua structuur.

Dan een weetje !

Je loopt zónder gebruik van hormoontherapie van nature méér risico op borstkanker, naarmate je ouder wordt en óók wanneer je:

• Te zwaar bent
• Niet beweegt
• Rookt
• Dagelijks alcohol drinkt
• Veel suikers eet en drinkt
• Slechte koolhydraten eet
• Veel vlees eet
• Weinig groente en fruit eet

Kortom het risico is er voor iedereen die ouder wordt. Ook reguliere, andere medicijnen geven risico’s op bijwerkingen. Dat wordt vaak vergeten! Het is echter een negatieve trend om bij hormonen voor menopauzeklachten hier veel meer de nadruk op te leggen!

Hoeveel vrouwen hebben niet meer dan 20 of zelfs 30 jaar de anticonceptiepil gebruikt zónder enige problemen in hun vruchtbare jaren?

Dat waren ook behoorlijk hoge porties dagelijkse hormonen en ook nog eens synthetische hormonen! Deze waren veel risicovoller dan de bio identieke hormonen. Hogere risico’s op trombose en borstkanker bij de pil. Ook is inmiddels aangetoond dat de pil negatieve invloed heeft op onze hersenen en je emoties afvlakt of zelfs depressie kan triggeren.

Daar zei je huisarts niets over destijds, omdat het zo lekker ingeburgerd en makkelijk was?

De pil is daarom een slechte keus voor overgangsklachten, want je risico neemt toe naarmate je ouder wordt.

De angst is voor bio identieke hormoontherapie is ongegrond. Het is wetenschappelijk bewezen. Eerdere onderzoeken waren gebaseerd op verkeerde maatstaven en zijn allang achterhaald inmiddels!

P.S.
Voor vrouwen met reeds bestaande aandoeningen zal samen met een ervaren arts gekeken kunnen worden of het wel of niet mogelijk is. Vaak wordt er (een veilig) nee gezegd door huisartsen. Uit onwetendheid of angst voor juridische claims, vaak puur omdat er niet voldoende kennis is. Heeft zijdelings te maken met dat de voorschriften van het NHG voor huisartsen (Nederlands Huisartsen Genootschap) er vrij summier over is en eigenlijk te weinig informatie over geeft, wat nu de juiste handelwijze is hierin.

Ga bij klachten naar een erkende arts zoals een gynaecoloog of endocrinoloog met voldoende ervaring op het gebied van menopauze. Zij hebben kennis van wetenschappelijke onderzoeken en weten wat de juiste richtlijnen zijn. Niemand is standaard en voor iedereen is er een advies op maat, al naar gelang je situatie